کلر (از واژه یونانی χλωρος به معنی زرد مایل به سبز) را Carl Wilhelm Scheele در سال ۱۷۷۴ کشف نمود و اشتباهاً تصور کرد این عنصر حاوی اکسیژن است. Humphry Davy در سال ۱۸۱۰ نام کلر را برای این ماده انتخاب کرد و اصرار داشت که این ماده در واقع یک عنصر است. كلر عنصر شيمايي با عدد اتمي ۱۷ است كه به صورت Cl نوشته مي شود اين عنصر در گروه ۱۷(هالوژن ها) جدول تناوبي قرار دارد چون يون كلر قسمتي از نمك و تركيبات ديگر است به وفور در طبيعت يافت مي شود و كاربرد فراواني در زندگي بشر دارد.كلر در فرم عنصري خود(Cl2) تحت شرايط استاندارد ،كلريد(oxidant) قوي است كه براي سفيد سازي پارچه ها و به عنوان ضد عفوني كننده به عنوان يك عامل مهم در صنعت كاربرد دارد.گاز کلر زرد مایل به سبز است، دو و نیم مرتبه از هوا سنگین تر، دارای بوی بسیار بد و خفه کننده و بسیار سمی است. این عنصر عاملی اکسید کننده، سفیدکننده و گندزدا می‌باشد. کلر به‌عنوان بخشی از نمکهای طعام و ترکیبات دیگر به مقدار زیادی در طبیعت و لزوماً در بیشتر جانداران وجود دارد. كلر به عنوان ماده ضد عفوني كننده رايج در استخرهاي شنا براي تميزي و بهداشت آن ها مورد استفاده قرار مي گيرد، گاهي در اتمسفر فوقاني تركيبات كلرداري مانند كلرفلوئوركربن وجود دارند كه در تخريب لايه اوزون موثرند.