كشورهاي منطقه امريكاي جنوبي، از اولين سال‏هاي شكل‏گيري، دچار اختلافات مرزي بوده و مشكلات داخلي نيز بر آن افزوده مي‏شد. در اين ميان كشمكش‏ها و تنش‏هاي موجود ميان شيلي و بوليوي در طول قرن نوزدهم به جنگ‏هاي متعددي منجر گرديد. در سال 1879م دولت بوليوي، قراردادي را كه با يك شركت شيليايى منعقد كرده بود نقض نمود. در عكس‏العمل نسبت به اين مسئله، شيلي بندر آنتو فاگستا را كه در اختيار بوليوي بود اشغال نمود. به اين ترتيب در 17 اكتبر همان سال جنگ ميان دو كشور آغاز شد. كشور پرو نيز كه با بوليوي قرارداد تدافعي امضاء نموده بود، عليه شيلي وارد جنگ شد. با اين حال نتيجه جنگ چهار ساله، به نفع شيلي تمام شد و اين كشور علاوه بر مناطق به تصرف درآورده، تمام سواحل بوليوي و قسمتي از پرو را نيز به دست آورد. اين مسئله بر اساس قرارداد صلح موقت كه در سال 1884م به امضاء طرفين رسيد، عملي گرديد. از آنجا كه اين جنگ‏ها در سواحل اقيانوس آرام به وقوع پيوست به جنگ‏هاي پاسيفيك به معني آرام منجر شد.