با روي كار آمدن ناپلئون بُناپارت در فرانسه و وقوع جنگ‏هاي مختلف، اين كشور به بزرگ‏ترين قدرت اروپا و جهان مبدل شد و در سال 1810 به وسيع‏ترين حدِّ خود رسيد. قلمرو امپراتوري ناپلئون، بخش اعظم اروپا را از ايتاليا و اسپانيا تا هلند و آلمان و لهستان فرا گرفت، ولي ناپلئون به اين هم اكتفا نكرد و در سال 1812م با يك نيروي عظيم پانصد هزار نفري به سرزمين پهناور روسيه يورش برد. نيروهاي مهاجم در مدتي كمتر از سه ماه تا مسكو رسيدند ولي هنگام ورود ناپلئون به مسكو، مدافعان شهر، آن را آتش زدند تا چيزي به دست فرانسويان نيفتد. اين عملْ مؤثر واقع شد و سربازان ناپلئون در جريان نبرد، با گرسنگي روبرو گرديدند. هم‏چنين سرماي كشنده روسيه و بيماري باعث شد كه سپاه ناپلئون در نوزدهم اكتبر 1812م مجبور به عقب نشيني شده و شهر را ترك كنند. ولي در مسير عقب‏نشيني نيز سربازان روسي مرتباً آن‏ها را مورد حمله قرار داده و مانع از رسيدن آذوقه به آنان مي‏شدند. در جريان اين حمله و عقب‏نشيني تاريخي، از صدها هزار نيروي فرانسوي تنها در حدود سي هزار سرباز خسته، جان سالم به در بردند. در اين هنگام ناپلئون با شتاب به پاريس برگشت تا پول تجهيزات و لشكريان مورد نياز خود را براي حملات بعدي خويش فراهم آوَرَد، اما دول اروپايي با اتحاد عليه كشور ضعيف شده فرانسه، به كشور گشايي‏هاي ناپلئون خاتمه داده و شكست ناپلئون را قطعي كرده و پس از دستگيري وي را تبعيد كردند. شكست ناپلئون در روسيه، آغازي بر افول اقبال سياسي و نظامي او در اروپا بود كه درنهايت به فروپاشي امپراتوري وي انجاميد.