توركواتو تاسو نويسنده معروف ايتاليايى در 21 اكتبر 1544م در شهر سورنتو ايتاليا به دنيا آمد. وي پس از طي برخي از دوره‏هاي مذهبي، در نوجواني به طبع شاعري خود پي برد و از آن پس، تمام وقت خود را به ادبيات و شعر گذرانْد. تاسو سالياني در دربار ايتاليا حضور يافت و با بهره‏مندي از اين فرصت با فراغ بال به خلق آثار بزرگ پرداخت. مهم‏ترين اثر تاسو منظومه رهايى اورشليم است. اين منظومه كه در بيست بند و 15 هزار بيت به بيان جنگ‏هاي صليبي مي‏پردازد، از هنگام انتشار به سبب قدرت شاعرانه و انعكاس طبع پرشور شاعر و تازگي شعر، ارزش فراواني يافت و با وجود مخالفت‏هاي شديد مقامات مذهبي، در شمار برجسته‏ترين آثار شعري قرار گرفت. در زماني كه رمان‏هاي پهلواني رو به انحطاط مي‏رفت، اين اثر به سبب خط مشي جديد و بديع و آميختگي خاص، از موضوع‏هاي جدي و لطيف و پراحساس و كلام زيبا و توجه به صناعت دقيق شعر و استعاره‏هاي ظريف، با روح خوانندگان عصر خودْ سازگار آمد. آنچه بر سراسر اين اثر تسلّط دارد، تنها موضوع تاريخي يا مذهبي نيست، بلكه هيجان‏ها و عواطف انساني و عجز در برابر سرنوشت است كه به وسيله نبوغ تاسو در قالب شعر تغزّلي گنجانده شده است. منظومه رهايى اورشليم با وجود پيروزي و استقبال عظيم از آن، موضوعِ مباحثه‏ها و مشاجره‏هاي سخت قرار گرفت و اين امر بر روح شاعر تاثير فراوان بر جاي نهاد. در اين ميان، هر چند دادگاه، طي حكمي اثر او را تاييد كرد، اما تاسو هرگز از نگراني و اندوهي كه در آن غرق شده بود، بيرون نيامد، تا اين‏كه بر اثر ناسزا گفتن به ارباب خود، با او مثل ديوانگان رفتار نمودند و او را در حدود هفت سال در تيمارستان نگاه داشتند. اين دوره از زندگي تاسو در نامه‏هاي فراواني كه مي‏نوشت، منعكس شده است. زندگي آميخته با سرگرداني و روح غمزده تاسو كه سال‏ها با بحران‏هاي طولاني جنون همراه بود، در چشم نسل رمانتيك و خيال‏پرداز پس از او، ارزش اساطيري يافت، درحالي كه اختلال روحي او بر اثر عدم درك نبوغش از طرف جامعه بي‏عمق زمان، جنون تلقي شد. تاسو جز در دوره‏هاي سرگرداني و خلأ فكري، شاعري پركار بود و آثار فراواني بر جاي گذاشت. چندين هزار، نامه از او بر جاي مانده كه درباره مسايل مربوط به عالم مادي، الهيات، اخلاق و مسايل ادبي است. تاسو از نظر شاعري، همه انواع و موضوع‏هاي شعري از جمله شعر غنايى، منظومه‏هاي عاشقانه، نمايش‏نامه‏هاي سياسي و مذهبي و مديحه دوستانه را به كار برده است. اما نبوغ وي در قلمرو منظومه‏هاي حماسي و افسانه‏اي بود كه قدرت تخيّلش در آن‏ها امكان تجلّي مي‏يافت. زندگي‏نامه تاريخي تاسو، سرنوشت نابغه‏اي را نشان مي‏دهد كه قرباني عظمت خود شده است. تاسو را به دليل به نظم كشيدن جنگ‏هاي صليبي، همانند حكيم ابوالقاسم فردوسي در ايران دانسته‏اند. توركواتو تاسو سرانجام در 21 ژانويه 1595م در 51 سالگي درگذشت.