در ششم اكتبر 1973م، محمد انور سادات رئيس جمهور وقت مصر، براي جبران شكست جنگ اعراب و اسرائيل در سال 1967م، حمله غافل‏گيرانه‏اي را به مواضع اسرائيل در طول كانال سوئز انجام داد. به فاصله كمي پس از آغاز حمله نيروهاي مصري، سربازان سوريه نيز در ارتفاعات جولان كه در جنگ‏هاي سال 1967م به تصرف رژيم صهيونيستي درآمده بود، دست به حمله زدند و سربازان اسرائيلي را از تمام مناطق متصرفي خود در جنگ 1967 بيرون راندند. با اعلام وضع فوق‏العاده و بسيج نيروها در اسرائيل و ارسال كمك‏هاي فوري امريكا به اين رژيم، اسرائيلي‏ها موفق شدند پيش‏روي نيروهاي مصر و سوريه را در روز سوم جنگ متوقف كنند و در پايان نخستين هفته جنگ، دست به حمله متقابل بزنند. در نهايت پس از گذشت سه هفته از آغاز جنگ، در حالي كه در مراحل اوليه نبرد، موفقيت با مصري‏ها بود، ولي با سرازير شدن سيل كمك‏هاي امريكا، اين جنگ نيز در 24 اكتبر 1973م، با شكست و عقب نشيني اعراب خاتمه يافت. پس از اين شكست، سادات چاره‏اي جز تغيير كلي سياست‏هاي خارجي خود و نزديكي به غرب نديد و به دنبال بهبود رابطه با امريكا، در يك سفر خفت‏بار به سرزمين‏هاي اشغالي در نوزدهم نوامبر 1977م، باب مذاكرات مستقيم را با اسرائيل گشود. سرانجام علي رغم مخالفت شديد ساير كشورهاي عرب، انورسادات در مارس 1979م، به عقد قرارداد صلح كمپ‏ديويد و به رسميت شناختن رژيم صهيونيستي تن در داد.