دايْلن تامْسْ، اديب انگليسي در 27 اكتبر 1914م در اين كشور به دنيا آمد و تنها تا دوره دبيرستان تحصيل نمود. در اين زمان، تامس به ادبيات و نگارش روي آورد و از راه بازيگري، بررسي كتاب، نوشتن برنامه‏هاي راديويى و... گذران زندگي مي‏كرد. تامس نخستين شعرش را در شانزده سالگي به چاپ رساند و اولين مجموعه كوچك شعرش را زماني منتشر كرد كه فقط 19 سال داشت. وي در 24 سالگي جايزه ادبي اسكار را دريافت نمود و از آن پس، بيش از پيش اشعارش را در مجلات انگليسي و امريكايى به چاپ رساند. كارهاي تامس، مدرن و پيشرفته و تا اندازه‏اي تحت تاثير كتاب مقدس قرار داشت. به نظر تامس، شعر، جرياني موزون و روايى، از ظلمتي پوشيده به مكاشفه‏اي عريان است. هم‏چنين شعر بايد علل پنهان را به حيطه آشكار روشنايى بكشاند. اشعار تامس به سبب قدرت غنايى، جنبه‏هاي سورئاليستي و ذهني، استعاره‏هاي فشرده زنده و جناس‏ها و الگوهاي پيچيده صدا و معني، اهميت يافته‏اند. بيشتر اين اشعار از شيفتگي شاعر به شكوه و عظمت تكوين زندگي و رويش و مرگْ، مايه مي‏گيرند. نخستين آثار منثور تامس، داستان‏هاي كوتاهي بود كه در كتابي با عنوان ماجراهاي تجارت پوست، گردآمده است. وي در دهه 1940م، در زمينه فيلم و فيلم‏نامه هم كار كرد و آثاري مردم پسند و فكاهي، اما درعين حال به نثر شاعرانه نوشت كه بيانگر عشق بسيارش به زندگي بودند. ذوق هنريِ توفان آساي تامس، گزينش خيره كننده اما دقيق القاب و صفات و تحريف‏هاي به ظاهر تب‏آلودي كه در واقع حاصل بازسازماندهي بسيار دقيق و سردند، همواره شكوه‏مند بوده‏اند. اما از سوي ديگر، كشف بسياري از سطرها كه هم‏چون بهترين شعرها، ترجمه ناپذيرند، باعث شَعَف‏انگيزيِ آثار تامس شده است. تامس مي‏گفت به عشق انسان و در ستايش خدا قلم زده‏ايم. از اين روست كه عشق به انسان و ستايش خدا در شعرهاي او موج مي‏زنند. شعر تامس غريزي است نه عقلاني و گرچه افراط كار و انباشته از واژه و تصوير است، اما از فضيلت نيز به وفور برخوردار مي‏باشد. از مهم‏ترين آثار وي مي‏توان به نقشه عشق، هجده شعر و خواب روستا اشاره كرد. دايلن تامس سرانجام در نهم نوامبر 1953م در 39 سالگي درگذشت.