هانري بورْدو، داستان‏سراي فرانسوي در 12 ژانويه 1870م در منطقه ساووا در اين كشور به دنيا آمد. وي در ابتدا براي تحصيل در رشته حقوق راهي پاريس شد اما به زودي آن را رها كرد و به كار ادبي پرداخت. بوردو سپس در محافل ادبي رفت و آمد كرد و با نشر مقاله‏هاي انتقادي، خود را به مردم شناساند، تا اينكه از سي سالگي كار اصلي خود يعني رمان نويسي و داستان‏سرايي را آغاز نمود. وي طي سال‏هاي بعد در حدود هفتاد اثر شامل رمان، نوشته‏هاي انتقادي و نمايش‏نامه منتشر كرد كه جامه پشمين، برف بر گام‏ها، خانه و ترس از زيستن از آن جمله است. بوردون در رمان ترس از زيستن، كه در سال 1921م منتشر ساخت به تحليل در مورد شخصيت داستان مي‏پردازد و نوعي از جامعه سطحي، خودبين و ابله را به تصوير مي‏كشاند. هم‏چنين در رمان خانواده روكوپار با استناد و تكيه به قوانين حقوقي، نقش آن در جامعه را بررسي مي‏كند. بوردون به عنوان يك وكيلِ آشنا با حقوق، يكي از مواد قانوني كه باعث ايجاد مشكلات فراواني براي بسياري از مردم شده بود، را دستاويز نوشتار خود قرار مي‏دهد. به نظر وي اگر كسي صاحب قدرتي اجتماعي، كه آن را يك ارزش مي‏داند، باشد، قادر به همه‏گونه چشم‏پوشي هست تا حيثيت خود را حفظ نمايد. بيشتر رمان‏هاي بوردو درباره مسائل خانوادگي طبقه متوسط در قالب شهرستان زادگاهش است وي طرفدار جدي اخلاق به شمار مي‏رفت و بر ضد بي‏نظمي‏هاي جامعه مبارزه مي‏كرد. بوردو در عالم سياست، مخالف سرسخت ناسيوناليسم مبتني بر تقدم منافع اجتماعي بر فردي بود و در عالم ادب، با ناتوراليسم كه در آن بيشتر به تقليد دقيق و مو به مو از طبيعت پرداخته مي‏شود، مخالفت مي‏نمود. با اين حال، منتقدان، از آثار او با لحني استهزاءآميز ياد مي‏كنند و از نظر اخلاقي، آنها را مبتذل مي‏شمارند. با اين وجود رمان‏هاي بوردو در محيط خانواده‏هاي متوسط سنّت‏پرست، خوانندگان فراواني داشته و از بيشتر داستان‏هاي او، فيلم سينمايي ساخته شده است. هانري بوردو سرانجام در 28 اكتبر 1963م در 93 سالگي درگذشت.