بنيتو موسوليني، قبل از جنگ جهاني اول، يك سوسياليست رسمي و سردبير يك روزنامه بود. وي درسال 1919م گروه فاشيستي خود را با نام گروه رزمنده تشكيل داد و چند صد نفر از اعضاي اوليه با پيراهن‏هاي سياه به صورت يك گروه ضربت نظامي تجهيز شدند. اين گروه كه به سياه جامگان شهرت داشتند ضمن درگيري‏هاي خشونت‏آميز خود و ايجاد جوّ رعب، تشكيلات خود را به تمام شهرهاي بزرگ ايتاليا گسترش دادند و در انتخابات پارلماني 1921م پيروزي‏هايى به دست آوردند. با قدرت‏گيري بيشتر موسوليني و حزبش، دولت وقت از ترس تسخير رم توسط طرفداران فاشيست موسوليني استعفا داد. در اين هنگام، بر اثر جو موافق موسوليني، وي در 28 اكتبر 1922م از جانب پادشاه ايتاليا به نخست وزيري رسيد و فرداي آن روز كار خود را آغاز كرد. او هرچند براي ايجاد كشوري يكپارچه، برنامه اقتصادي شصت ساله براي ايتاليا تدارك ديد، اما با سركوبي مخالفان خود و نيز لشكركشي و تجاوز به افريقا و ورود به جنگ جهاني دوم در كنار آلمان، خسارات فراواني به كشور وارد ساخت و نارضايتي زيادي برانگيخت. موسوليني در نهايت پس از شكست‏هاي پي‏درپي در جريان جنگ جهاني دوم، پس از يك زمام‏داري 21 ساله، از طرف پادشاه ايتاليا بركنار شد. بنيتو موسوليني سرانجام توسط يكي از گروه‏هاي چريكي متفقين شناسايي و پس از دستگيري و محاكمه، در 28 آوريل 1945م در 62 سالگي تيرباران شد.