در روز سي‏ام اكتبر 1991م همايش به اصطلاح صلح خاورميانه ميان رژيم اشغال‏گر قدس و مصر، اردن، سوريه، لبنان و سازمان آزادي‏بخش فلسطين و با حضور جورج بوش (پدر) رئيس جمهور پيشين امريكا و ميخائيل گورباچف، آخرين رهبر اتحاد جماهير شوروي در شهر مادريد پايتخت اسپانيا برگزار شد. اين همايش زماني كار خود را آغاز كرد كه موقعيت سياسي كشورهاي عربي در جنگ دوم خليج فارس، شديداً تضعيف شده بود. در اين اجلاس و جلسات ديگر كه براي سازش بين اعراب و اسرائيل تشكيل گرديد، رژيم صهيونيستي بر اصلِ "صلح در برابر صلح" تأكيد مي‏كرد اما دولت‏هاي عربي اصل زمين در برابر صلح را مطرح مي‏كردند و خواستار عقب‏نشيني اسرائيل از سرزمين‏هاي اشغالي بودند. سرانجام تل آويو به كمك واشينگتن توانست در صف مذاكره كنندگان عرب اختلاف ايجاد كند. اين كنفرانس كه در 4 نوامبر همان سال خاتمه يافت و ساير جلسات و مذاكراتِ به عمل آمده، باعث شد تا در سال‏هاي بعد، سازمان آزادي‏بخش فلسطين و اردن، جداگانه با رژيم اشغال‏گر قدس پيمان به اصطلاح صلح امضا كردند. اما در واقع در طول ساليان گذشته، رژيم صهيونيستي نه تنها به تعهدات خود در برابر دولت‏هاي عربي و سازمان آزادي‏بخش فلسطين عمل نكرده است بلكه بر سركوب فلسطينيان افزوده و نشان داده كه صلح واقعي با چنين رژيم نژادپرستي، امكان‏پذير نيست.