سال 1942م، شاهد آخرين پيروزي‏هاي هيتلر در صحنه جنگ جهاني دوم بود. تا قبل از دخالت مستقيم هيتلر در عمليات نظامي، فرماندهان ارتش آلمان، ضمن تلاش در تامين نظرات هيتلر و اجراي فرامين كلّي او، در چگونگي انجام اين دستورات و تاكتيك‏هاي نظامي خود آزادي عمل داشتند، ولي مداخله هيتلر در جزئيات امر از اوايل سال 1942م و دستورات غير عملي او موجبات اختلاف نظر و برخوردهاي شديد بين او و فرماندهان ارشد ارتش آلمان را فراهم آورد. هيتلر كه تحمل مخالفت ديگران با نظريات و دستورات خود را نداشت، فرماندهان كارآمد خود را يكي پس از ديگري از كار بركنار كرد و به جاي آن‏ها افسران كم تجربه را كه كوركورانه از او اطاعت مي‏كردند به درجات بالاي فرماندهي ارتقا داد. با اين تغييرات، استخوان‏بندي ارتش آلمان به هم ريخت و از اواخر سال 1942م، شكست و عقب‏نشيني ارتش آلمان در تمام جبهه‏ها آغاز شد. در اين ميان، جبهه شمال افريقا نيز صحنه درگيري نيروهاي آلماني و انگليسي بود كه در جنگ تاريخي العَلَمين در 23 اكتبر 1942م شاهد شديدترين نبردهاي دوطرف گرديد و به وارد آمدن خسارات سنگين به نيروهاي آلماني و عقب‏نشيني آنان انجاميد. در همين راستا، عقب‏نشيني نيروهاي آلمان نازي در اين منطقه به فرماندهي مارشال اروين رومِل كه به روباه صحرا و قهرمان شكست‏ناپذير معروف شده بود، از چهارم نوامبر همان سال آغاز شد و بدون وقفه در امتداد يك‏هزار و پانصد كيلومتر سواحل شمال افريقا ادامه يافت. اين روال، در كل وضعيت جنگ نيز تاثير گذاشت و آلمان را به انهدام كامل كشاند.