سابقه ساخت تلويزيون به اواخر نيمه دوم قرن نوزدهم ميلادي باز مي‏گردد و تا اوايل قرن بيستم، گام‏هاي بعدي در اين مسير برداشته شد. ساخت راديو و طريقه ارسال اصوات باعث شد تا نوآوران و دانشمندان بتوانند دستگاه انتقال تصوير را نيز طراحي نمايند. پل نيپكو، مبتكر امريكايى يكي از اين انديشمندان بود كه با انجام تعميراتي در دستگاه انتقال تصوير، توانست روش نمايش پي‏درپي عكس‏ها را كشف كند و هم‏زمان صدا را منتقل نمايد. بل نيپكو اين دستگاه را در پنجم نوامبر 1907م به صورت كامل عرضه كرد و با ارسال موفقيت‏آميز صدا و تصوير از آن، تلويزيون‏هاي اوليه شكل گرفت. در واقع، پل‏نيپكو با تبديل عكس به امواج، به عنوان يكي از مخترعين اصلي تلويزيون شناخته شد. از اين پس ديگر مبتكرانْ، كار پل نيپكو را ادامه دادند تا اينكه جان بيرْدْ، در سال 1926م تلويزيون كامل را ارائه نمود و راه را براي ساخت تلويزيون‏هاي رنگي، سه بعدي و پيشرفت در اين زمينه آماده ساخت.(ر.ك: 17 آوريل)