حبيب بورقيبه، سياست‏مدار برجسته تونسي، پس از استقلال تونس از فرانسه، از سال 1956م به نخست وزيري اين كشور برگزيده شد. وي توانست با ساقط كردن حكومت سلطنتي تونس در سال 1957م به مقام رياست جمهوري تونس، نائل آيد. بورقيبه در سال 1959م قانون اساسي جديد تونس را كه در آن، اختيارات فراواني براي رئيس جمهور قايل شده بود از تصويب گذراند. بورقيبه در سال 1975 خود را رئيس جمهور مادام‏العمر تونس خواند. وي كه تا سال 1987م به مدت 30 سال، رهبري بلامنازع تونس را برعهده داشت، در طول سال‏هاي حاكميت خود، تمامي رُقباي سياسي خود را با زندان، تبعيد و تهديد از صحنه سياست كشور خارج كرد و ده‏ها مورد شورش و تظاهرات مردمي و مخالفت‏هاي اجتماعي را به مددِ قواي نظامي سركوب نمود. بورقيبه سرانجام در هفتم نوامبر 1987م با يك كودتاي آرام و بدون خون‏ريزي توسط زين‏العابدين بن علي از كار بركنار شد. بن علي يك ماه قبل از كودتا، حكم وزارت كشور خود را از حبيب بورقيبه دريافت كرده بود.