راسْموس كريستين راسْكْ، زبان‏شناس دانماركي، در 22 نوامبر 1787م به دنيا آمد. وي هم‏زمان با تحصيلات دبيرستاني، به زبان‏شناسي علاقه‏مند شد. او ضمن مطالعات خود توانست يك فرهنگ لغات و يك صرف و نحو براي زبان ايسلندي تاليف نمايد و در آن رابطه بين زبان آلماني و ايسلندي را بررسي كند. راسْكْ گرچه مشغول تحصيل در رشته الهيات بود، اما با رها كردن اين رشته، به تحصيل و فراگيري زبان‏هاي مختلف پرداخت، به طوري كه توانست 55 زبان را ياد بگيرد. آن‏چه باعث برجسته شدن راسك به عنوان يك زبان‏شناس دانشمند گرديد، همانا مسئله طبقه‏بندي زبان‏هاست كه وي آن‏ها را در 8 گروه طبقه‏بندي كرد. وي اگرچه سلامتي خود را در اين راه از دست داد، اما به عنوان پايه گذار زبان‏شناسي جديد مطرح شد. راسك در 26 سالگي با كمك مالي پادشاه دانمارك به ايسلند سفر نمود و در مدت دو سال در آنجا زبان ايسلندي را عميقاً بررسي نمود و شالوده و مواد كتاب خود تحت عنوان، تتبّعات درباره مبناي زبان قديمي شمالي يا ايسلندي را فراهم نمود. وي در اين كتاب اهميت اين نكته را آشكار ساخت كه در تحقيقات زبان‏شناسي تطبيقي بايد صورت‏هاي مشابه گرامري را مورد توجه قرار داده و به مقايسه آنها پرداخت نه لغات مشابه را. وي در ادامه به مطالعه و بررسي زبان‏هاي گرينلندي، اسلاوي و بالتيكي روي آورد. راسك در سال 1816م مسافرتي طولاني را آغاز كرد و در جريان آن، از روسيه، قفقاز، ايران و هند ديدن نمود. در اين سفر هفت ساله، راسك ضمن آشنايى با ادبيات روسي و جمع‏آوري آثار اوستايى و پهلوي و تحقيق در لهجه‏هاي هندي، در تخت جمشيد نيز توقف كرد و كتيبه‏هايى كه راز آن‏ها كشف نشده و خوانده نشده بودند، را خواند. راسك پس از اين سفر با دستي پر از معلومات و مجموعه‏هاي خطي، در سال 1823م به دانمارك بازگشت و به عنوان استاد تاريخ ادبيات دانشگاه كپنهاك و سپس در سمت پروفسور زبان‏هاي شرقي، به تدريس و تحقيق پرداخت. وي هم‏چنين در طي ساليان تحقيق و پژوهش، در حدود ده كتاب را چاپ و منتشر كرد. راسْموس كريستين راسْكْ سرانجام در چهاردهم نوامبر 1832م در 45 سالگي درگذشت.