هانري تولوز لوتِرْكْ، نقاش معروف فرانسوي در 24 نوامبر 1864م در فرانسه به دنيا آمد. او فرزند ناقص العضو يك اشراف‏زاده صاحب نفوذ بود و عمر خود را در راه نقاشي سپري كرد. لوترك در چهارده سالگي بر اثر سقوط از اسب دچار آسيب شد و علاوه بر آن، بر اثر نوعي بيماري ارثي، هرگز رشد طبيعي نكرد. اين وضعيت اگر چه سبب كناره‏گيري او از محيط رسمي اشرافي شد و حضورش باعث خنده ديگران مي‏گرديد، با اين حال مانع از رشد فكري او نشد و او با روي آوردن به نقاشي، در عين حال به ابداع و نوآوري پرداخت. لوترك در ابتدا نزد اساتيد متعددي به كار نقاشي مشغول شد، ولي هيچ يك از آن‏ها نتوانستند عطش تازه جويي و نبوغ او را سيراب كنند. از اين رو شخصاً به كار پرداخت و با الهام از بزرگان نقاشي، هنر خود را نيرويي لايزال بخشيد. از آن زمان بود كه لوترك پس از سال‏ها ناكامي توانست محيطي را كه با روح عجيب او سازگار بود، بيابد. در آثار وي كه بيش‏ترْ مضامين اجتماعي دارد، پوسته ظاهري و فريبنده زندگاني روزمره مردم شكافته شده و حقايق پنهان را آشكار نموده است. لوترك در سال 1891م به عنوان يك گرافيست، نخستين پوستر نوين را عرضه كرد و سپس با استفاده از ليتوگرافي رنگي، هنر را با گرافيك پيوند داد. او در سال 1899م به علت بيماري در بيمارستان بستري شد و به گفته خودش چون كارش متوقف شده، پس مرده است. اما در اوج بيماري نيز از كار طراحي دست برنداشت. لوترك اگر چه از لحاظ ظاهري، هيكلي نامتناسب و قدي كوتاه داشت، اما هنرمندي سرشار از قريحه بود. نكته قابل توجه در آثار او اين است كه نحوه كارش، چه در هواي آزاد و چه در فضاي سربسته آتليه كاملاً يكسان است و تابش نور در سرنوشت آفريده‏هاي نقاش، هيچ گونه نقشي را بازي نمي‏كند. آثار لوترك در آن زمان از لحاظ دگرگوني شكلي، آن‏چنان محكم و بُرنده بود كه پيكاسو، نقاش شهير عصر به قصد ملاقات با او به پاريس سفر كرد. هانري تولوز لوتِرْك عمر چنداني نيافت و سرانجام در نهم سپتامبر 1901م در 37 سالگي درگذشت.