لوپه فليكس دو وگا معروف به كارپيو وگا اديب و نويسنده شهير اسپانيايى در 25 نوامبر 1562م در مادريد اسپانيا به دنيا آمد. پدرش صنعت‏گري كم درآمد بود و او كودكي زودرس با زندگي اعجاب‏انگيز، پرتحرك و پر حادثه؛ چنان‏كه گفته‏اند از پنج سالگي به زبان لاتيني چون زبان اسپانيايى مي‏نوشت و مي‏خواند و حتي هنگامي كه نوشتن نمي‏توانست، اشعار خود را قرائت مي‏كرد تا رفقاي بزرگ‏تر بر كاغذ آورند. وگا در چهارده سالگي در آكادمي سلطنتي و دبيرستان مذهبي به تحصيل پرداخت و پس از پايان دروس دانشگاه، داوطلبانه وارد ارتش شد. وي طي سال‏هاي بعد، پس از وقوع حوادث متعدد، نمايش‏نامه‏هاي خود را بر روي صحنه برد و در تمامي شهرهاي مهم اسپانيا با پيروزي همراه گرديد. وگا هم‏چنين در سال‏هاي پاياني قرن شانزدهم، رمان آركاريا را منتشر كرد كه اين رمان منثورْ به عنوان يكي از شاه‏كارهاي وگا داراي قطعه‏هاي زيبايى از شعر تغزلي است. به طور كلي آثار ادبي لوپه دو وگا در انواع گوناگونِ نمايشي، داستاني، شعر حماسي و ارشادي، حماسه مسخره‏آميز و انواع شعر غنايى است. با اين حال تعيين دقيق آثار وگا نيز مشكل است چرا كه بخشي از آثار وي بدون نام شاعر و يا با نام مستعار منتشر شده‏اند. در زمان حيات و پس از مرگ وگا نيز، تعداد فراواني نمايش‏نامه به نام او منتشر شده كه از ارزش يكسان برخوردار نيستند. با وجود اين، شرح حال‏نويسان، آثار او را حدود يك هزار و هشت‏صد نمايش‏نامه، چند صد شعر و داستان مذهبي ذكر كرده‏اند. اما سهمي كه وگا در تئاتر اسپانيا دارد، از نظر كميّت نيست، در واقع وگا رابايد بنيان‏گذار تئاتر ملي اسپانيا دانست. وگا طرز عرضه كردن نمايش‏نامه در صحنه را به صورتي قاطع و ثابت تنظيم كرد و با آميختن نكته‏هاي خنده‏آور و نكات جدي و حتي غم‏انگيزْ، شكل نمايش‏نامه را تغيير داد. وي چندين نمونه خاص گروه انساني پديد آورد كه بعضي از آن‏ها چهره معنوي خود او را نمايان مي‏ساختند. نمايش‏نامه‏هاي وگا، او را هنرمندي كامل و صنعت‏گري ماهر معرفي مي‏كند كه در تئاترْ موضوع و شيوه‏اي را برمي‏گزيند كه مورد توجه و علاقه توده وسيعي از مردم باشد. در نمايش‏نامه‏هاي وگا، قهرمان اصلي در چهره‏اي يگانه نمودار نمي‏شود، بلكه غالبا دو يا سه شخصيت نمايشي، قهرمانان اصلي را نمايان مي‏سازند كه گاه از دو طبقه مختلف هستند. لوپه دو وگا بزرگ‏ترين چهره ادبي اسپانيا و يكي از استادان مسلم تئاتر جهاني است و معاصرانش او را اعجاز طبيعت و سيمرغ قريحه مي‏خواندند. وگا حتي در زمان حيات، شخصيتي افسانه‏اي يافته بود و نامش نشانه‏اي بود از كمال هر چيز، حتي در امور خارج از قلمرو شعر و ادب، چنانكه براي توصيف پارچه يا پرده نقاشي با به كار بردن عبارت "به سبك لوپه دو وگا" بر ارزش و قدر آن مي‏افزودند. هم‏چنين براي بيان مقام ادبي وگا، او را مافوق شهرت و ابرمرد خوانده و شاعر آسمان و زمين ناميده‏اند. نيروي اعجاب‏انگيز حياتي وفعال در خلق آثار ادبي در او به حد اعلا وجود داشت و مي‏توانست ناگهان آثار نمايشي يا اشعار غنايى خلق كند. ميان آثار تغزّلي و آثار نمايشي وگا ارتباط نزديك وجود دارد وموضوع بسياري از كمدي‏هاي او از نغمه و اشعار عاميانه گرفته شده كه در آثار او به نقطه اوج خصوصيت نمايشي رسيده است. وگا به وسيله همين نغمه‏هاي عاميانه توانسته است سرزمين اسپانيا را زنده نگه دارد و مردم اسپانيا نيز توسط وگا خود و ادبيات كشور را باز شناخته‏اند. لوپه فليكس دو وگا در سال‏هاي پاياني عمر، همسر و فرزندانش را از دست داد و سرانجام در 27 اوت 1635م در حال تزلزل روحي و شبه جنون در 63 سالگي درگذشت.