دوران پادشاهي ناپلئون بُناپارت، اغلب در جنگ و كشورگشايى گذشت و همسايگان فرانسه و حتي كشورهاي دوردست‏تر نيز از تهاجم ناپلئون در امان نبودند. در اين ميانْ انگلستان قدرت‏هاي وقت اروپا نظير روسيه، پروس و اتريش را به اتحاد عليه ناپلئون تحريك مي‏كرد تا اين كه در ژوئيه 1805م، انگليس با اين سه كشور ائتلاف ضد فرانسه را تشكيل داد. عكس‏العمل ناپلئون، حمله برق‏آسا به آلمان و اتريش و شكست دادن آنان بود. در نهايت در 28 نوامبر 1805م، قواي فرانسه با نيروهاي مشترك روس و اتريش روبرو شد و در دوم دسامبر 1805م جنگ بزرگي در ناحيه اوسْتِرليتْزْ در اتريش به وقوع پيوست. در اين نبرد، قواي ناپلئون فقط 65 هزار نفر بودند ولي قواي روس و اتريش، بالغ بر 85 هزار نفر مي‏شدند. با اين حال، با آغاز جنگْ هفت هزار نفر از فرانسوي‏ها كشته شدند در حالي كه 35 هزار سرباز اتريشي و روسي كشته يا اسير شده بودند. در نتيجه اين پيروزي يكي از بزرگ‏ترين فتوحات ناپلئون رقم خورد و ائتلاف انگليس، روس‏ها و اتريش نيز در هم ريخت.