يوهان كريستين فريدريش هولْدِرْلين، شاعر آلماني، در بیستم مارس 1770م به دنيا آمد و پس از تحصيلات دبيرستاني، به تحصيل در رشته علوم الهي پرداخت. وي پس از چهار سال علم‏آموزي در اين رشته، از مدرسه بيرون آمد در حالي كه در وجودش عرفان و الوهيتي آميخته با احساسي مربوط به عالم انسانيت و عالم مادي به وجود آمده بود. او كشيش پروتستان نشد اما به وسيله اشعار مذهبي خود، مروج و مبلغ دين گشت. هولدرلين جواني خيال‏پرور بود، سخت تحت تأثير انقلاب فرانسه قرار گرفت و در مغز خود، خيال نو ساختن وضع بشر براساس افكار آزادي‏خواهانه و اشتراك معنوي انساني را مي‏پرواند. وي اولين سرودهاي روحاني را به كمال مطلوب انساني و آزادي تقديم كرد و در زبان و بياني فلسفي، به صورتي اعجاب آور به الهامات والاي مذهبي دست يافت كه او را به قله‏هاي زيبايى در نغمه و سرود روحاني رسانده است. هولدرلين كه پيوسته از تضاد ميان رؤيا و واقعيت رنج مي‏بُرد و در آرزوي اين بود كه به هنر يونان باستان و تمدن كهن كه در آن، هماهنگي خاصي ميان مردم، طبيعت و عالَم مي‏ديد بازگردد، بر آن شد كه جهان واقعي را با دنياي سراسر زيبايى يونان باستان بسنجد، در حالي كه جهان پيرامون خويش را عاري از هر نوع نزديكي با قواي طبيعت و خداياني مي‏ديد كه به اين قوا تجسم مي‏دادند. در اشعار هولدرلين، تمايل به فرهنگ و زيبايى كلاسيك قديم و دنياي كهن با صُوَر ذهني و اضطراب‏هاي رمانتيك آميخته و حسرت قرني طلايى و عطش براي اشتراك معنوي بشر در آن‏ها آشكار است. قالب اشعار هولدرلين، گاه منظم و گاه در قالب شعر آزاد است. آثار هولدرلين تا يك قرن ناشناخته ماند و پس از آن كه چند تن از بزرگان آن را ستودند، از گمنامي و ناشناختگي بيرون آمد. يوهان هولدرلين در سال‏هاي پاياني عمر خود در تشويش ذهني عميقي فرورفت تا اين كه در هفتم ژوئن 1843م در 73 سالگي درگذشت.