رژيم صهيونيستي از همان آغاز شكل‏گيري، براي انجام عمليات تروريستي و قتل و غارت فلسطينيان، بهانه‏هاي مختلفي را مطرح مي‏ساخت و در توجيه اعمال ضدبشري خود به آن‏ها تمسك مي‏جست. گرچه رژيم غاصب صهيونيستي براي اقدامات ضدانساني خود، نيازمند دليل نبود. در همين راستا در 17 دسامبر 1992م، رژيم صهيونيستي به بهانه كشته شدن يك پليس مرزي خود، 415 تن از رهبران و اعضاي سازمان‏هاي جنبش جهاد اسلامي و جنبش مقاومت اسلامي فلسطين (حماس) را از فلسطين اشغالي اخراج نمود و به جنوب لبنان تبعيد كرد. پس از آن كه دولت لبنان در مخالفت با اين اقدام غيرانساني، حاضر به پذيرش تبعيديان فلسطيني نشد، مبارزان فلسطيني در سرماي زمستان و بدون داشتن وسايل و آذوقه، در شرايط ناگواري قرار گرفتند. اين اقدام خشم جهان اسلام و ساير كشورها را برانگيخت و شوراي امنيت با صدور قطعنامه 977، اين عمل را محكوم كرده و خواستار بازگشت تبعيديان فلسطيني به سرزمين خود شد. سرانجام بر اثر فشارهاي بين‏المللي، رژيم صهيونيستي با بازگشت تبعيديان فلسطيني به مناطق اشغالي موافقت كرد. هر چند برخي از رهبران فلسطيني در هنگام بازگشت، بار ديگر دستگير شدند، امّا اين امر روحيه مردم فلسطين را براي مقاومت بيشتر در برابر صهيونيست‏هاي اشغال‏گر تقويت نمود.