در آغاز سال 1916م و در جريان جنگ جهاني اول، نيروهاي آلمان به قصد تصرف پاريس، در 21 فوريه 1916م به مهم‏ترين مانعي كه در راه پيشروي آن‏ها به سوي پاريس قرار داشت، يعني شهر وردن و استحكامات نظامي اطراف آن حمله‏ور شدند. در اين ميان هر چند يكي از قلعه‏هاي اطراف شهر به تصرف آلمان درآمد ولي نيروهاي مدافع وردن كه با كمك قواي كمكي و تازه نفس تقويت شده بودند، پيشروي آلماني‏ها را در همين مرحله متوقف ساختند و پنج حمله بزرگ نيروهاي آلمان براي پيشروي به طرف وردن تا ماه مارس 1916م با شكست مواجه گرديد. در اول ژوئيه 1916م، در حالي كه آلماني‏ها حمله بزرگ و تازه‏اي را براي تصرف وردن تدارك مي‏ديدند، نيروهاي انگليس و فرانسه به تهاجم وسيعي در شمال غربي فرانسه دست زدند و پس از پنج ماه نبرد سنگين، يكي از خونين‏ترين و وسيع‏ترين عمليات‏هاي نظامي در طول جنگ جهاني اول رقم خورد. در اين جنگ، علاوه بر به كار گرفتن وسيع نيروي هوايى، براي اولين بار از تانك استفاده شد، ولي كاربُرد تانك‏هاي انگليسي كه براي نخستين بار در پانزدهم سپتامبر وارد ميدان شدند، به علت بارندگي‏هاي شديد و گل آلود بودن زمينْ، چندان درخشان نبود. نيروهاي انگليس و فرانسه با وجود تحمل تلفات سنگين در اين نبرد، موفق نشدند آلماني‏ها را از مواضع خود در اين منطقه عقب برانند ولي تلفات و ضايعات وارده بر ماشين جنگي آلمان در اين جنگ سنگين‏تر بود و كارشناسان نظامي آلمان بعدها بر نقطه عطف بودن نبرد وُردن در تاريخ جنگ جهاني اول و سرآغاز شكست آلمان در اين جنگ، اذعان كردند. اين نبرد وحشت‏ناك سرانجام پس از ده ماه درگيري خونين، با مرگ بيش از دو ميليون و دويست و شصت و پنج هزار نفر از نيروهاي متخاصم در 18 دسامبر 1916م به پايان رسيد. تلفات عظيم اين جنگ، علاوه بر وسعت عمليات نظامي و به كار گرفتن سلاح‏هاي جديد جنگي، ناشي از استفاده وسيع نيروهاي متخاصم از گازهاي سمي و سلاح‏هاي شيميايي بود.