بعد از روي كار آمدن جمال عبدالناصر در مصر در اوائل سال 1954م، اين كشور در سياست خارجي خود از يك سو به دميدن روح ناسيوناليستي در جهان عرب پرداخت و از سوي ديگر به تقويت جبهه ضدامريكايى مبادرت ورزيد. در اين راستا مصر به برپايى كنفرانس‏ها و ايجادِ اتحاديه‏ها روي آورد كه تشكيل كنفرانس همبستگي كشورهاي آسيا و افريقا در تاريخ 26 دسامبر 1957م در قاهره از آن جمله است. در اين كنفرانس كه به كنفرانس آفروْآسيان شهرت يافت نمايندگان 40 كشور آسيايى و افريقايى حضور داشتند. كنفرانس آفرو آسيان از ايده هم‏زيستي مسالمت‏آميز كه شعار شوروي در آن زمان بود، حمايت كرد و از سوي ديگر به محكوميت سياست‏هاي امپرياليستي و استعماري غرب پرداخت و دكترين آيزِنْهاوِر كه به امريكا تحت پوشش كمك‏هاي اقتصادي اجازه مداخله سياسي و نظامي مي‏داد، محكوم گرديد. در حالي كه سمت و سوي اين كنفرانس عليه امريكا و بلوك غرب بود، دولت شوروي تحت عنوان "برادر به برادر" قول كمك‏هاي فني و اقتصادي به تمام كشورهاي مرزي آسيا و افريقا داد.