نيمه دوم قرن نوزدهم، يكي از پربارترين دوران‏ها براي اختراعات و اكتشافاتي است كه آثار و نتايج آن در قرن بيستم هم برجاي ماند. به طوري كه بسياري از پيشرفت‏هاي علمي و صنعتي و پزشكي در قرن بعد كه چهره جهان را تغيير داد در واقع ادامه و تكميل اختراعات و اكتشافات نيمه دوم قرن نوزدهم است. اختراع سينما نيز مربوط به اواخر قرن نوزدهم بود. اولين نمونه فيلم يا تصاوير متحرك به وسيله اديسون مبتكر معروف امريكايى ساخته شد و او در سال 1888م اين اختراع خود را در امريكا ثبت كرد ولي آن را تعقيب ننمود و به كارها علمي ديگر پرداخت. در اين زمان يك مخترع فرانسوي به نام لويى لومْيِر اين فكر را دنبال كرد و در سال 1895م چند صحنه از وقايع روزمره و نمايش‏هاي كوتاه كمدي را فيلم برداري نمود. او در روز 28 دسامبر آن سال اين فيلم را در يك سالن كوچك زيرزميني در پاريس به معرض نمايش گذاشت. اين نمايش با استقبال فراواني روبرو شد و طي چند سال، نخستين سالن‏هاي سينما در پاريس و لندن و نيويورك شروع به كار كردند. ولي فيلم‏هايى كه طي اين سال‏ها به معرض نمايش گذاشته مي‏شد، تركيبي از نمايش‏هاي كوتاه و صحنه‏هاي زندگي روزمره يا مناظر طبيعي به صورت صامت و بي‏صدا بود و سينما در سال‏هاي قرن بيستم رونق بيشتري يافت. در سال‏هاي بعد، دستگاه‏هاي پيشرفته براي ضبط و نمايش آثار سينمايي ساخته شد و به تدريج سينماهاي متعددي با استانداردهاي نوين، در تمامي كشورها داير گرديد.