عبدالرحمن بن اسحاق زجاجي نهاوندي ،اديب، لغت شناس و فقيه سرشناس قرن چهارم هجري، در اواخر قرن سوم هجري در نهاوند به دنيا آمد. وي در نوجواني راهي بغداد شد و نزد اساتيد برجسته‏ي زمان خود، همچون ابن دُرَيد، ابراهيم بن محمد زجاج، اخفَش صغير و محمد يزيدي به تحصيل فقه و لغت پرداخت تا اين كه خود در اين علوم استاد شد. از تاليفات اين عالم فاضل مي‏توان به كتاب الايضاحُ الكافي، الاَمالي و شرحُ الاَلِف و اللام لالمازني اشاره كرد.