بانو بدريه مادر ميرزاحسن لاهيجي و دختر ملاصدراي شيرازي ملقب به ام‏كلثوم از زنان فاضل، فيلسوف، اديب و پرهيزگار سده يازدهم هجري به‏شمار مي‏رفت. وي در سال ۱۰۱۹ق چشم به جهان گشود؛ علوم و فلسفه را نزد پدرش ملاصدرا فرا گرفت و در حدود سال ۱۰۳۴ق به ازدواج ملاعبدالرزاق لاهيجى مشهور به فياض درآمد. بانو بدريه سپس نزد همسرش به ادامه تحصيل مشغول گرديد تا آن‏كه در اغلب علوم زمانه خود به مرتبه استادي رسيد. مى‏گويند كه وى با علما جلسات علمى برگزار مى‏كرده و با فصاحت و بلاغت با آن‏ها به بحث مى‏پرداخته است. او خواهر صدريه و زبيده و مادر ميرزاحسن معروف به كاشفى (۱۱۲۱ق، صاحب كتاب‏هاى "شمع‏اليقين" و "زواهرالحكم") است. بانو بدريه سرانجام در هجدهمين روز از رمضان‏المبارک سال ۱۰۹۰ هجري قمري در سن ۷۱ سالگي روي در نقاب خاک کشيد.