حسن بن زيد علوي معروف به داعي كبير نخستين سيد علوي از نسل امام حسن مجتبي(ع) بود كه در شمال ايران حكومت مستقل شيعي علويان را تشكيل داد و دست خلفاي عباسي و عاملان منطقه‏اي آن‏ها را از طبرستان (شامل مازندران، گرگان و دو سوي سلسله جبال البرز در قسمت جنوبي مازندران) كوتاه كرد. خليفه‏ي وقت عباسي با اعزام لشكري به فرماندهي دو سردار ترك، داعي كبير را با شكست و اضمحلال مواجه ساخته و بخش‏هاي عظيمي از طبرستان را اشغال نمود. اما پس از مدتي، داعي كبير با كمك ديلميان مجدّداً بر طبرستان تسلط يافت و شهر آمل را در 22 رمضان سال 255 قمري در استيلاي خويش قرار داد.