آيت اللَّه حاج شيخ عبدالحسين تهراني معروف به شيخ العراقين از علماي بزرگ ايران و دانشمندي فقيه و زاهدي پارسا بود كه از درك و حافظه‏اي بسيار نيرومند بهره مي‏بُرد. اين عالم بزرگ كه از شاگردان شيخ محمدحسن نجفي، صاحب كتاب جواهر، بود، در فقه، حديث و تفسير قرآن، استادي كم نظير به شمار مي‏رفت و مرجع افاضل بود. شيخ العراقين در حمايت از دين و رفع شُبهات مُلحدين، تلاش زيادي از خود نشان داد و در تعمير حرم‏هاي مبارك ائمه‏ي معصومين در عراق، همّتي عالي ورزيد. طلاكاري گنبد منور امام حسين(ع) و توسعه‏ي صحن شريف آن حضرت و نيز طلاكاري گنبد بارگاه ملكوتي عسكريّين (امام هادي و امام عسكري) در سامرا از آن جمله‏اند. از اين عالم وارسته ترجمه‏ي كتاب نجم العِباد و كتابي در طبقات رُوات برجاي مانده است. شيخ العراقين به جمع‏آوري كتب و آثار مذهبي علاقه‏ي بسيار داشت و وصيت كرد تا پس از مرگش، كتابخانه‏ي بزرگ و غني او را وقف دانش‏پژوهان و اهل علم و مطالعه نمايند. اين عالم بزرگوار در كاظمين درگذشت و بدن پاك وي را به كربلا منتقل كرده و در جوار بارگاه حسيني به خاك سپردند.