ابومنصور جمال الدين شيخ حسن بن شيخ زين الدين، عالم عامل، فقيه، اديب، محدث و رجالي عظيم‏الشأن، از بزرگان علماي اماميه در اوايل قرن يازدهم هجري مي‏باشد. او از شاگردان فقيه شهير، مقدس اردبيلي و ملاعبداللَّه يزدي و شهيد ثاني (پدرش) بود. زين الدين داراي هوش و ذكاوتي فراوان و دقت نظر بالايي بود و تاليفات او در نهايت اتقان و متانت مي‏باشد. الاجازات و معالم الاصول ازتاليفات اين عالم بزرگ است. زين الدين را به سبب تأليف كتاب اخير، صاحب معالم نيز مي‏گويند. وفات ايشان در اول محرم سال 1011 ق در 52 سالگي روي داد.