ابوالعبّاس ناصرالدين احمد بن محمد بن منصور معروف به ابن مُنَيِّر در اسكندريه در مصر زاده شد. وي علوم مقدماتي را نزد پدرش فراگرفت و سپس رشته‏هاي مختلف علوم ديني چون فقه، ادبيات عرب و علوم قرآن را نزد اساتيد مشهور زمان آموخت و در اين رشته‏ها تخصص يافت. ابن مُنَيِّر در دوران زندگي خود، مناصب مختلفي داشته و مدتي متصدي قضاوت بوده است، هرچند كه با سعايت و حسادت جمعي از دشمنانش از اين كار بركنار شد. از اين دانشمند مسلمان، آثار متعددي در زمينه‏ي تفسير قرآن و ديگر علوم برجاي مانده كه كتاب الانصاف فيما تَضَمَّنَهُ الكَشّاف مِن الاعتِزال، بارها در قاهره به چاپ رسيده است. همچنين البحر الكبير و نيز تحريرُ التَنزيه و تَحذيرُ التشبيه از ديگر آثار اوست. ابن مُنَيِّر در 63 سالگي در اسكندريه‏ي مصر درگذشت و در مسجدي كه امروزه به جامع المُنَيِّر معروف است به خاك سپرده شد.