آيت اللَّه شيخ فياض زنجاني در سال 1285 ق در يكي از روستاهاي اطراف زنجان به دنيا آمد. وي ابتدا نزد پدرش به فراگيري علوم ديني پرداخت و سپس در تهران از محضر دانشمندان گرانقدر عصر خود همچون ميرزا ابوالحسن جلوه و ميرزا محمدحسن آشتياني و... بهره برد تا به اجتهاد دست يافت و پس از دست‏يابي به مراتب والاي علمي و مهارت كافي به تدريس پرداخت. از جمله خصوصيات اخلاقي آيت اللَّه فياض در كلاس درس اين بود كه علي رغم توانايى علمي و تسلط كافي بر مطالب درس، در موقع اشكال درس شاگردان، سكوت مي‏كرد و به حرف آنان گوش مي‏داد و سپس با او به بحث مي‏پرداخت. اگر در ضمن بحث، صحّت گفته‏هاي شاگردش با دليل و برهان براي او مسلّم مي‏شد، در كمال فروتني و تواضع مي‏پذيرفت. ايشان كتبي درباره‏ي احكام اسلامي تاليف نموده است كه كتاب الاجاره و ذخايرُالامَّه از آن جمله‏اند. سرانجام اين عالم رباني در حالي كه مرجعيت مردم زنجان را برعهده داشت در 75 سالگي درگذشت و در همان ديار به خاك سپرده شد.