آيت‏اللَّه شيخ مجتبي قزويني در جواني به نجف اشرف، مشرف شده و در آن جا از محضر ميرزا محمدتقي شيرازي، سيدمحمد كاظم يزدي و ميرزاي ناييني بهره برد. وي در درس محقق ناييني، با آيت‏اللَّه العظمي خويى هم بحث بود. ايشان سپس به قزوين آمد و به محضر سيدموسي زرآبادي رسيد و پس از تشرف به مشهد مقدس از آقابزرگ حكيم و ميرزاي اصفهاني بهره‏ها برد. آيت‏اللَّه قزويني چهل سال از عمرش را به تدريس و تربيت طلاب و افاضل گذراند و با نقد علمي مباني فلسفه و عرفان و تحرير خالص حقايق قرآن، اركان "مكتب تفكيك" را استوار ساخت. در علوم غريبه و اسرار، استادي مسلم بود و در قدرت روحي كم‏نظير و نايل به مرحله‏ي تشرف بود. در تكاليف اجتماعي، مقدم بر ديگران و از نظر اخلاقي، متواضع و دايم التعقل و الذكر بود و به جوع عادت داشت. كتاب‏هاي "روشنگر" و "بيان الفِرَق در 5 جلد" از آثار اين عالم رباني مي‏باشند.