دكتر احمد ناظرزاده كرماني در سال 1292 ش در كرمان به دنيا آمد و پس از اتمام تحصيلات ابتدايي، دروس متوسطه را در دارالفنون و تحت نظر استاداني همچون احمد بهمنيار كرماني، بديع‏الزمان فروزانفر و جلال الدين همايي به پايان بُرد. وي به موازات اخذ ليسانس علوم سياسي و نيز علوم تربيتي، فقه و عربي و فلسفه را آموخت و در سال 1331، دكتراي زبان و ادبيات فارسي را از دانشگاه تهران گرفت. سپس از طرف دانشگاه تهران راهي پاريس شد و پس از اخذ دكتراي جامعه‏شناسي اديان از دانشگاه سوربُن فرانسه، از سال 1335، به تدريس در دانشگاه تهران پرداخت. دكتر ناظرزاده علاوه بر آن به كارهاي سياسي و اداري همانند شهردار تهران، بازرسي استانداري كرمان، كفيل استانداري تهران، نمايندگي دوره‏هاي 15 و 16 مجلس شوراي ملي از سيرجان و شهردار كرمان بود كه پس از كودتاي 28 مرداد 32 از وكالت عزل و تبعيد گرديد. وي همچنين مقالات سياسي متعددي را تأليف كرد و در كنار آن سلسله مقالاتي در ادبيات، عرفان و مسائل تحقيقي - تاريخي نگاشت. سبك و انشاء روان و ذوق ادبي و تاريخي به نوشته‏هاي او شيريني خاصي مي‏داد. همچنين گاهي آثار او با طنز و مطايبه نيز همراه بود. ناظرزاده كرماني كه كتبي همچون آوازهاي جواني، اختر، آفات قرن و ديوان اشعار مذهبي از خود به يادگار گذاشته است در اواخر عمر نابينا شد و سرانجام در سوم فروردين 1355 ش در 62 سالگي در تهران درگذشت و در مقبره ابن‏بابويه در شهر ري به خاك سپرده شد.