با گذشت زمان و استفاده گسترده عراق از سلاح‏هاي شيميايي و عدم واكنش جّدي شوراي امنيت در سال‏هاي بعد، خاوْير پِرِزدكوئيار دبير كل وقت سازمان ملل به ابتكار خود، بيانيه‏اي صادر كرد و دولت عراق را به رغم سكوت بيانيه‏ها و قطعنامه‏هاي شوراي امنيت، محكوم نمود. يكي از اين بيانيه‏ها در هفتم فروردين 1367 برابر با 28 مارس 1988 صادر شد كه دبير كل در آن ابراز مي‏كند كه با تأسف، شواهد بسياري در خصوص كاربرد سلاح‏هاي شيميايي در روزهاي اخير از طرف نيروهاي عراقي در دست دارد كه ضايعات فراواني، از جمله به شهروندان هر دو كشور ايران و عراق وارد شده است. در بخش ديگري از اين بيانيه افزوده شده دبير كل به طور صريح كاربرد سلاح‏هاي شيميايي را تحت هر بهانه‏اي محكوم اعلام كرده است. اعلام اين محكوميت از سوي دبير كل سازمان ملل متحد، به لحاظ جايگاه سياسي و معنوي وي، واجد اهميتي اساسي مي‏باشد كه كمتر اتفاق افتاده است. اين جسارت دبير كل كه در عين بي‏طرفي و ضمن انعكاس وقايع، روابط مستمر خود را با طرف‏هاي مخاصمه در طول هشت سال جنگ حفظ كرده، تاثيري اساسي در محدود كردن نقض قواعد بشر دوستانه بين المللي در طول مخاصمات و پايان دادن به جنگ داشته است.