در پي قيام مردم مسلمان عراق عليه رژيم خونخوار بعث اين كشور در اوايل اسفند 1369 ش و درگيري شديد بين دو طرف، مزدوران بعثي براي جريحه‏دار كردن احساسات پاك مسلمانان و به ويژه شيعيان، با يورش به زائران روزه‏دار امام علي(ع) و امام حسين(ع) در نجف اشرف و كربلاي معلّي، پس از شهيد و مجروح كردن تعدادي از آنان، به بارگاه ملكوتي اين دو امام بزرگوار اهانت نمودند. همچنين رژيم منفور بعث در روزهاي نوزدهم و بيستم ماه رمضان آن سال به مراسم عزاداري مردم شهرهاي نجف و كربلا و ديگر شهرها يورش برده و ضمن جلوگيري از مراسم، گروهي را دستگير كرده و اين شهرها را تحت كنترل شديد امنيتي قرار دادند. رژيم صدام، مردم عراق را به جرم اين كه مي‏خواهند سرنوشت خود را به دست خود رقم بزنند، مرتكب اين جنايات گرديد. اين اهانت به مقدسات اسلامي كه در معيت و همراهي نيروهاي آمريكايي صورت مي‏گرفت، موجي از اعتراضات عليه رژيم بعث عراق را به وجود آورد و اين رژيم را بيش از پيش، منفور جهانيان نمود. ابعاد جنايات اين رژيم، بعد از سقوط در سال 1382، بر جهانيان آشكارتر گرديد و مردم جهان به عمق جنايات عمال رژيم آگاه‏تر شدند.