آيت‏اللَّه مهدي خالصي كاظمي از افاضل قرن چهاردهم هجري، از بزرگان علماي اسلام و فقهاي ديني است كه در امر به معروف و نهي از منكر و قيام به وظايف سعي وافر داشت. وي در كاظمين، مدرسه بزرگي داير كرد و كتاب‏هاي بسياري وقف طلاب نمود. آيت‏اللَّه خالصي جهت ترويج احكام اسلامي چندين مرتبه با حكومت وقت بغداد مخالفت نمود و در اين راه متحمل سختي‏هاي فراوان گرديد. اواخر عمر معظم لَه در ايران به تأليف تصنيف و حل امور قضايي و ديگر وظايف ديني گذشت. تداخل اغسال، تلخيص رسايل شيخ مرتضي انصاري، شرح كفايه و قواعد فقهيه از جمله آثار اوست. آيت‏اللَّه خالصي سرانجام در 17 فروردين 1304 ش برابر با 12 رمضان 1343 ق در مشهد مقدس بدرود حيات گفت.