آيت‏اللَّه حاج شيخ بيوك خليل‏زاده مروج در سال 1309 ش (1349 ق) در اردبيل زاده شد و پس از پشت سرگذاشتن علوم ابتدايي، براي تحصيل سطوح عاليه، در 17 سالگي به حوزه علميه قم رفت. ايشان در درس خارج حضرات آيات سيد حسين بروجردي، سيد محمد محقق داماد و اندكي هم درس امام خميني(ره) در قم و آيت‏اللَّه يونس اردبيلي در مشهد شركت كرد و مباني علمي‏اش را استوار نمود. آيت‏اللَّه مروج از آن پس به زادگاهش بازگشت و به خدمات ديني و علمي و رسيدگي به امور مردم همت گماشت. ايشان همچنين در جريان نهضت اسلامي مردم از هيچ كوششي دريغ نورزيد و بر اثر اين فعاليت‏ها، در سال‏هاي دهه 1350 ش، ممنوع المنبر شد. وي به رغم همه مشكلات، در آستانه پيروزي انقلاب، از فرو افتادن جوانان در گرداب گروهك‏هاي منحرف جلوگيري مي‏كرد و اقدامات آگاهي بخش فراواني به انجام رساند. آيت‏اللَّه مروج پس از پيروزي انقلاب، از سوي امام خميني(ره) به عنوان امام جمعه اردبيل و از سوي مردم آن ديار به نمايندگي مجلس خبرگان رهبري در چند دوره انتخاب شد. وي در جريان جنگ تحميلي بارها به جبهه‏هاي نبرد شتافت و با كمك‏ها و سخنراني‏هاي خود، شور فراواني در رزمندگان اسلام ايجاد كرد. سرانجام آن عالم خدمتگزار در 27 فروردين 1380 ش برابر با 21 محرم 1422 ق در 71 سالگي چشم از جهان فروبست و پس از تشييع باشكوه، در گلزار شهداي اردبيل به خاك سپرده شد.