آيت‏اللَّه حاج سيدتقي حسيني نصيري متكازيني در سال 1289ش (1328ق) در يكي از روستاهاي توابع بهشهر در استان مازندان به دنيا آمد. وي پس از طي دوره مقدمات، راهي حوزه علميه كوهستان شد و زير نظر فقيه و عارف نامي، آيت‏اللَّه شيخ محمد كوهستاني به رشد علمي و اخلاقي نائل آمد. او سپس سطوح عاليه را در حوزه علميه مشهد پشت سر گذاشت و براي تكميل دروس فقه و اصول، عازم نجف اشرف شد. آيت‏اللَّه حسيني نصيري در نجف در حلقه درس ميرزا حسن يزدي و ميرزا هاشم آملي شركت كرد و پس از اقامت هشت ساله و اخذ اجازه اجتهاد، به ميهن بازگشت. وي در ابتدا بنا به درخواست استادش، آيت‏اللَّه كوهستاني، سالياني در حوزه علميه كوهستان به كار تدريس و تربيت طلاب علوم ديني اشتغال ورزيد و از آن پس به مدت چهل سال، با شوقي وصف‏ناپذير، به اين كار مشغول بود. آيت‏اللَّه نصيري در تواضع، اخلاص، متانت، گشاده‏رويي، احترام به مردم، كارسازي و گره‏گشايي، ساده‏زيستي، قناعت و تعهد در اداي وظايف زبانزد خاص و عام بود. ايشان خدمت به انقلاب را واجب عيني فرض مي‏كرد و به همين دليل به رغم كهولت سن، دعوت شوراي عالي قضايي را اجابت كرد و سال‏ها با خدمت در منصب قضا، بدون پيرايه به كار دعاوي رسيدگي مي‏كرد. اين فقيه بزرگوار سرانجام در سي‏ويكم فروردين 1373ش برابر با هشتم ذي‏قعده 1414ق در 84 سالگي دعوت حق را لبيك گفت و به ديدار معبود شتافت.