21‌فروردین 1295 (10‌آوریل‌1916) دو افسر ژاندارم- یک سرگرد و یک ستوان- در شیراز به طرز مرموزی کشته شدند. چون ژاندارمری تنها نیروی مسلح ایران در برابر «اس.پی.آر.» انگلستان بود، در قتل این دو افسر، انگلیسی‌ها مورد سوء ظن قرار گرفتند و شیرازی‌ها تا زمان لغو موافقتنامه اوت‌1907 سن‌پترزبورگ مبنی بر تقسیم ایران، کینه انگلیسی‌ها را از دل بیرون نکردند و بارها با آنان مسلحانه برخورد داشتند و تلفات وارد ساختند. انگلیسی‌ها هیچگاه در فارس آرامش نداشتند. لنین بود که موافقتنامه سن پترزبورگ را لغو کرد.