در سال 1952م، ايتاليا، اريتره را كه بخشي از اتيوپي به شمار مي‏رفت و در سال 1936م اشغال كرده بود، بار ديگر به اتيوپي بازگرداند. اما مردم اريتره كه اكثراً خواستار استقلال بودند، مبارزه با حكومت اتيوپي را آغاز كردند. در سال 1991م، جبهه آزادي بخش اريتره، به همراه انقلابيون اتيوپي به چهارده سال حكومت ديكتاتوري هايله ماريام در اتيوپي خاتمه دادند و توافق كردند كه در سال 1993م با برگزاري يك همه‏پرسي، سرنوشت اريتره را مشخص كنند. در اين همه‏پرسي، اكثريت قاطع شركت كنندگان، رأي به استقلال دادند و اين كشور در 24 مه 1993م استقلال خود را اعلام كرد. اريتره در كنار درياي سرخ، 121/144 كيلومتر مربع مساحت دارد و با كشورهاي اتيوپي، سودان و جيبوتي، هم‏مرز است. از جمعيت قريب به 4 ميليون نفري در حدود 70% مسلمانند. پيش‏بيني جمعيت اريتره تا سال 2025م بيش از 6 ميليون نفر خواهد بود. زبان رسمي و مليت مردم، تيگرينيا و پايتخت اين كشور، اَسمره مي‏باشد. واحد پول، ناكفا و از شهرهاي مهم آن عصب، كرن و مصوع است. نوع حكومت آن دولت انتقالي با يك مجلس قانون‏گزاري موقت است.