مجری معروف آمریکایی-انگلیسی بوده‌است که در رادیو و تلویزیون و تئاتر ظاهر شده‌است و مراسم سیاحتی را برای سربازان آمریکایی فراهم می‌نموده‌است. او در لندن به دنیا آمد و پنجمین بچه از هفت فرزند خانواده می‌باشد. پدر انگلیسی او، ویلیام هنری هپ سنگ تراش و مادر ولزی او، آویس تاونز خواننده اپرا بوده‌است. آنها تا قبل از آمدن به اوهایو در بریستول زندگی می‌کرده‌اند. باب هنگامی که ۱۷ سال داشت در سال ۱۹۲۰ شهروند آمریکایی شد.او از دوازده سالگی و تا قبل از بوکسری ناموفقش، کارهای متعددی انجام می‌داد.او بحث و مشاجره مبتدیانه‌ای درباره برنده شدن جایزه اسکار چارلی چاپلین انجام داد.سپس یک سال پس از مشاهده یکی از فیلمهای صامت فتی آربوکل در سال ۱۹۲۵ در فیلمی کمدی همراه با خواهران هیلتون بازی کرد.پس از بازی در نقشهای رقاصی کمدی در این قبیل فیلمها در سال ۱۹۳۰ توسط گریس لوییز تورکسل غافلگیر شد و برای انجام تست بازیگری به کالیفرنیا رفت.و در بسیاری از برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی و تئاتر شرکت داشت. او برنامه‌های خود برای سربازان را ادامه داد و به خاطر آنها سفرهایی را در طی جنگ جهانی دوم، جنگ ویتنام، جنگ کره، جنگ خلیج فارس می‌کرد. او هنگامی که خارج از کشور بود لباس سربازی بر تن داشت و برای سربازان برنامه اجرا می‌کرد.این کار او تقریباً پنجاه سال به طول انجامید. در سال ۱۹۹۷ (میلادی)۱۹۹۷ بیل کلینتون اون را «سرباز افتخاری» نامید.باب هپ آنقدر زنده ماند که به مرگ زودرس دچار شد. مرگ وی دو بار اعلام شد، یکبار در سال ۱۹۹۸ که اشتباهاً در نشریات چاپ شده بود. بار دیگر در سال ۲۰۰۳ یعنی هفت سال بعد آگهی فوتش در سایت خبری سی ان ان به چاپ رسید. ۲۹ مه ۱۹۰۳ تولد صد سالگی او بود و به همین دلیل معروف شد. (ایروینگ برلین و جورج برنز هم از افرادی هستند که تا صد سالگش زنده ماندند) پس از مرگ راجر کاردینال ماهونی، اسقف اعظم لوس آنجلس، گفته می‌شود که باب هپ مدتی تا قبل از مرگش کاتولیک بود و اعتبار چندانی داشت.