غلامحسن نقشينه در سال 1282 در تهران به دنيا آمد. به دليل علاقمندي به هنر نمايش، به طور خصوصي نمايش هايي را اجرا مي نمود. آموزش جدي تئاتر را نزد افراسياب آزاد فرا گرفت. سپس وارد هنرستان هنرپيشگي شد و پس از سه سال ديپلم خود را دريافت كرد و به تدريس فن بيان در همان دبيرستان مشغول شد. وي در سالن هاي تئاتر گراند هتل، سيرك تهران و مدرسه زرتشتي ها كارگرداني و بازي مي كرد. تعدادي از نمايش هاي وي عبارتند از: «دلدادگان»، «غياث خشتمال»، «لج و لجبازي»، «نادر و ستاره»، «شاه عباس و جنگ دربند»، «دروغگو و دروغ پرداز»، «بنگاه عشق»، «جنگ زن و شوهر»، «رسوايي»، «قمار»، «انتقام ارواح»، «دختر نابينا»، «بيژن و منيژه»، «نادرشاه و جنگ كرنال» و «رستم و سهراب». نقشينه مي گويد: به دليل عدم استقبال مردم از پيس هاي جدي، مديران تئاتر تصميم به اجراي تئاتر كمدي گرفتند كه اين مسئله موجب كناره گيري بسياري از هنرمندان از تئاتر شد. وي نيز در پي همين جريان از تئاتر خارج و جذب سينما شد. او فعاليت سينمائي را از سال 1332 آغاز كرد. مستشار جزيره (1335) و سه ديوانه (1347) از ديگر فيلم هايي است كه او در آنها ايفاي نقش نمود. نقشينه در خردادماه سال 1341 با سمت معاون مديركل امور مخابرات سازمان برنامه و بودجه بازنشسته شد. ايفاي نقش تلويزيوني دايي جان ناپلئون براي او شهرت خاصي به همراه آورد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي نيز در فيلم هاي سينمايي وكيل اول و ناخدا خورشيد نقش هاي كوچكي را بازي كرد. غلامحسين نقشينه در هجدهم خردادماه 1375 در تهران درگذشت. مصاحبه با وي توسط خانم هما قاضي در سال 1374 به مدت 165 دقيقه انجام شد.