آیت الله حاج "سید عبدالرسول شریعتمداری جهرمی" فرزند حجةالاسلام و المسلمین میزرا سید محمّدعلی شریعتمداری (مشهور به حاج فاضل)، متولد 1308 شمسی (1348 قمری) جهرم. دارای تحصیلات عالی حوزوی در شهرهای جهرم، شیراز، قم و نجف اشرف تا درجه رفیع اجتهاد. از جمله اساتید ایشان در جهرم حجج اسلام شیخ عطاالله حقدان، سید ابوالقاسم مهدوی، شیخ محمّد نمازی، سید محمّد احمدی و بویژه آیت الله حق شناس و در شیراز آیت الله حدایق بوده اند. آیت الله حق شناس از جهاتی چون شاگرد مرحوم حاج فاضل بوده، برای ایشان و برادر دیگرشان حجت الاسلام والمسلمین مرحوم سید حسن شریعتمداری که هر دو شاگرد معظم له بوده اند، احترام بسیاری قائل می شده. و در شهر مقدس قم، از محضر آیات علامه مطهری، شیخ مرتضی حائری، سید محمّد محقق داماد، شهید صدوقی، علامه طباطبایی و آیات عظام بروجردی، گلپایگانی، امام خمینی و اراکی بهره مند شده و در نجف اشرف نیز، از محضر آیات عظام میزا هاشم عاملی، سید محسن حکیم و سید ابوالقاسم خوئی استفاده می کند. آیت الله شریعتمداری جهرمی با بهره گیری از استعداد و ذکاوتی ذاتی به مقام والای اجتهاد نائل آمده و از آیت الله میرزا هاشم آملی، مفتخر به دریافت اجازه ی اجتهاد شد و از آیات عظام خوئی و محقق داماد اجازاتی دریافت نمود. آیت الله شریعتمداری نوه ی دختری عالم بزرگ و مجاهد نستوه حضرت آیت العظمی سید عبدالحسین نجفی لاری جهرمی و داماد حجت الاسلام والمسلمین سید یحیی نجفی "روانبخش" هستند. ایشان در شهر مقدس قم سکونت داشتند. سالی چند ماه به زادگاه خویش می آمدند و مردم شهرستان جهرم از برکات وجودش بهره می گرفتند . آثار ایشان: 1- "نخبةالبیان فی تفصیل سیدهة النسوان"، الکلمات الغراء فی خصائص فاطمة الزهرا(س)، به عربی. 2- "الاجتهاد و الاخبار"، به عربی و به مناسبت کنگره جهانی هزارهی شیخ مفید. 3- "قاعدة الجب"، به عربی و به مناسبت کنگره بزرگداشت دویستمین سالگرد میلاد شیخ مرتضی انصاری. 4- حواشی بر کتاب المهذب فقه قاضی ابن البراج عبدالعزیز بن براج طرابلسی. 5- مقاله "الجهاد من المهد الی اللهد"، به عربی، در باره ی جدّ خود، آیت العظمی سید عبدالحسین نجفی لاری جهرمی در کتاب مجموعه مقالات کنگره بزرگداشت آیت الله العظمی نجفی لاری. 6- مقاله "غیبت الامام مهدی(ع) بین النصوص و النقود" به عربی، درج در مجله علوم الحدیث. تقریرات: 1- تقریرات دروس خارج آیت الله بروجردی. 2- کتاب حج. 3- کشف البیان.