آيت اللَّه محمدحسين كاشف الغطاء در حدود سال 1255 ش (1294 ق) در خانواده‏اي اهل علم و فضيلت در نجف اشرف به دنيا آمد. در نوجواني، مقدمات علوم را فرا گرفت و سپس در محضر استادان بزرگي همچون آخوند خراساني، سيدمحمدكاظم يزدي و ميرزا حسين نوري به شاگردي نشست. ايشان، مدارج علمي را به سرعت پيمود و پس از وفات علامه يزدي، مرجع تقليدِ عده زيادي از مردم گرديد. آيت اللَّه، كاشف الغطاء در طول عمر پربركت خود، با تشكيل جلسات متعدد به تربيت طلاب علوم ديني مبادرت مي‏ورزيد. او همچنين به منظور نشر معارف اسلامي به برخي از كشورهاي اسلامي سفر كرد و در دانشگاه‏ها و مراكز علمي مصر، ايران و فلسطين به سخنراني پرداخت. اين عالم گرانقدر، شركت در امور سياسي و توجه به مسائل مربوط به حكومت را از واجبات مي‏دانست. از اين‏رو در جنبش ملي عراق، نقش بسزايي داشت. او با آغاز جنگ جهاني اول، در جهاد آزادي‏بخشِ مردم عراق عليه نيروهاي اشغالگر انگليسي، فعالانه شركت كرد. آيت اللَّه كاشف الغطاء با وجود مسؤوليت‏هاي متعدد و فعاليت‏هاي گسترده اجتماعي و سياسي، آثار علمي و ادبي بسياري از خود به يادگار گذاشته كه از بين آنها مي‏توان به تحريرُ المجلّه در 5 جلد، المراجعات الريحانيه در 2 جلد، حواشي عين الحيات، السياسه الحُسَينيه و ديوان شعر اشاره نمود. اين مرجع آگاه و فقيه مبارز سرانجام در 28 تيرماه 1334 ش برابر با 18 ذي‏قعده 1373 ق در 77 سالگي در نزديكي كرمانشاه بدرود حيات گفت و پيكر مطهرش پس از تشييعي با شكوه، در نجف اشرف مدفون شد.