اجراي عمليات خاطره‌انگيز رمضان در چنين روزي از سال ۱۳۶۱ هجري شمسي در محورهاي عملياتي پي گرفته شد. • صدام پس از اشغال خرمشهر و به بهانه حمله سراسري اسرائيل به جنوب لبنان، قصد داشت جنگ را خاتمه داده و امتياز خرمشهر را براي خود نگه دارد. از سوي ديگر فرماندهان ايراني با اطلاع از اين قصد بر آن شدند تا با فتح منطقه‌اي از خاک عراق و گرفتن امتياز اراضي، پايان عادلانه‌اي به جنگ بدهند. به اين ترتيب، عمليات «رمضان» در چهار محور و پنج مرحله از سوي فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامي و ارتش جمهوري اسلامي ايران طراحي گرديد، تا با عبور از خط مرز بين‌المللي، يک زمين مثلث شکل به وسعت ۱۶۰۰ کيلومتر مربع تصرف شود. اين منطقه از شمال به «کوشک» و «طلاييه» و پاسگاه‌هاي مرزي در جنوب هويزه و حاشيه جنوبي «هورالهويزه» و از غرب به رودخانه اروند - در نقطه تلاقي دجله و فرات به‌نام القرنه - تا شلمچه در غرب خرمشهر و از شرق به خط مرزي شمالي - جنوبي و از کوشک تا شلمچه منتهي مي‌شد. مهندسي عراق در منطقه شمال غربي «بصره» و «تنومه»، خطوط پدافندي عراق را با ساخت يک کانال به‌طول ۳۰ و عرض ۱ کيلومتر - که مختص پرورش ماهي بود - با پمپاژ آب و احداث موانع و کمين و سنگرهاي تيربار به‌عنوان مانعي اساسي و بازدارنده از حملات احتمالي نيروهاي ايراني به سوي بصره تدارک ديده بودند. هم‌چنين در قسمت جنوبي منطقه - روبه‌روي شلمچه - آب رها شده بود تا از هرگونه تردد نيروهاي زرهي و پياده، عملاً ممانعت به‌عمل آيد. عمليات رمضان در چنين شرايطي و در شب ۲۱ ماه مبارک رمضان - سالروز شهادت امام علي (ع) - در ساعت ۲۱ و ۳۰ دقيقه شامگاه بيست و سومين روز از تيرماه ۱۳۶۱ش با رمز «يا صاحب‌الزمان (عج) ادرکني» در منطقه عملياتي شلمچه در شرق بصره آغاز شد. در اين حمله ۱۰ تيپ از سپاه پاسداران انقلاب اسلامي و دو لشکر از نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران حضور داشتند که تحت امر ۴ قرارگاه عملياتي کار مي‌کردند.