ميرزاعبدالحسين قدسي، فرزند ميرزا محمدعلى خوشنويس اصفهانى و برادر ميرزاحسن، ميرزاابوالقاسم و ميرزامهدى قدسى كه همه در خط نسخ خوشنويس بوده و آثار خطى و چاپى از خود باقى گذاشته‏اند ولى هيچ‌يك به درجه‏ خوشنويسى پدر نبوده‏اند. وي در شب چهارم رمضان ۱۲۸۷ق چشم به جهان گشود. ميرزاعبدالحسين قدسي؛ اديب فاضل و شاعر، جامع فضايل و كمالات صورى و معنوى و از جمله فرهنگيان اصفهاني بود كه با تأسيس مدرسه‏ قدسيه (يكى از قديمى‏ترين مدارس جديد اصفهان)، فرهنگ جديد را در اين شهر هنرپرور پى‏ريزى نمود. وي علاوه بر نوشتن خط نسخ و رقاع؛ در علوم ادبى نيز يد طولائى داشته و گاهى نيز شعرى مى‏گفته است. كتاب «تحفةالفاطمية» و كتاب «شرعيات» جهت مدارس جديد؛ از جمله آثار چاپي به‌جاي مانده از ميرزاعبدالحسين مي‌باشد. از آثار خوشنويسي وي نيز مي‌توان به قرآن وزيرى كوچك مذهب عالى روغنى نسخ كتابت خفى عالى. و - رقاع كتابت خفى عالى بلكه ممتاز با رقم: «... اشير الى به كتابة القرآن الحكيم... الحاج ميرزا محمد هاشم امام الجمعة والجماعة. كتبه عبدالحسين الاصفهانى» اشاره کرد. ميرزاعبدالحسين قدسي پس از عمري خدمت به فرهنگ و هنر اين مرز و بوم؛ سرانجام در شب يك‌شنبه پنجم صفر سال ۱۳۶۶ق دنياي فاني را وداع گفت و چشم از جهان فروبست. وي در تكيه‏ تويسركانى گورستان تخت فولاد اصفهان مدفون است. ماده تاريخ وفات ميرزاعبدالحسين به اين شرح است: لما فقدت اديبا قل لرحلته / عبدالحسين اتى فى جنةالقدس.