محمود درويش در سال ۱۹۴۱م در البروه روستاي شرقي عكا متولد شد. وي در سال ۱۹۴۸م پس از اشغال فلسطين به‏وسيله صهيونيست‌ها آوارگي را تجربه كرد. "گنجشگ‌هاي بي‌بال"، "برگ‌هاي زيتون"، "عاشقي از فلسطين"، "گنجشک‏ها در الجليل مي‌ميرند"، "چرا اسب را تنها گذاشتم" و "از آنچه که کرده‌اي پوزش مخواه" از كتاب‌هاي اين شاعر است. يكي از روزهاي مياني سال ۱۹۶۴م بود كه محمود درويش جوان يكي از اشعارش را براي جمعيت زيادي خواند و شايد پيش از آن هيچ‌كس گمان نمي‌كرد كه روزي نام او به‏عنوان يكي از تأثيرگذارترين شاعران عرب به يادگار بماند. "روزهاي بعد از اين اتفاق" اثر خوانده شده درويش در سراسر فلسطين و جهان عرب پخش شد و نام وي بر سر زبان‌ها افتاد؛ هرچند در آن زمان چهار سالي از چاپ اولين اثر اين نويسنده مي‌گذشت. اين شاعر دنياي عرب، آن‌ چيزي را مي‌ديد كه بسياري نمي‌توانستند: در نگاه به زندگي، سياست و حتي مردم اطرافش متفاوت بود و احساسش را طوري با كلمات بيان مي‌كرد كه به‏نظر مي‌رسيد واژه‌ها تنها براي او ساخته شده‌اند. وي با سرودن اشعاري در حمايت مردم فلسطين، نام خود را جاودانه كرد و جوايز ادبي زيادي به‏دست آورد. اشعاري عليه جنايات رژيم صهيونيستي كه سرانجام سبب شد درويش وطنش را ترک كند. چيزي نگذشت كه آثار درويش يكي پس از ديگري به چاپ رسيد و وي در طول فعاليت تقريباً چهل ساله خود بيش از ۳۰ مجموعه شعر و هشت اثر منثور به چاپ رسانيد. درويش علاوه بر جهان عرب در بسياري از كشورهاي جهان شاعري شناخته شده است و آثارش به بيش از ۲۲ زبان ترجمه شده‌اند. محمود درويش در حالي در نهم آگوست سال ۲۰۰۸م از اين دنيا رفت كه بسياري وي را يكي از اميدهاي مردم فلسطين و «نفس» اين مردم مي‌دانستند. وي در طول زندگي ۶۷ ساله خود بارها از قله‌اي به قله ديگر پريد و اين پرواز وي هر بار بلندتر و موفق‌تر بود.