جعفر پتگر در سال ۱۲۹۹ در شهر تبریز به دنیا آمد و در همان شهر به هنرستان «صنایع مستظرفه» رفت. در همان جا به فراگیری دوره مقدماتی نقاشی پرداخت. در اردیبهشت ۱۳۱۲ در تهران به هنركده «هنر های جدیده» وابسته به اداره صناعت وارد شد و پنج سال نیز در آنجا تحصیل كرد. همان سال به تهران آمد و در دانشكده هنر های زیبا مشغول به تحصیل شد. همان سال ها بود كه او و برادر بزرگ ترش، تصمیم گرفتند نام فامیل خود را از «برادران اكبری» به نامی كوتاه تر تبدیل كنند. علی پتگر فرزند استاد جعفر پتگر می گوید: «پدرم به كمك استادانش مثل آقای كسروی، نام فامیل خود را عوض كردند و گذاشتند پتگر، پتگر كلمه ای اصیل و ایرانی است كه در نقوش تخت جمشید هم به كار رفته است. كلمه پیكر تغییر شكل یافته كلمه پتگر است.» علی اصغر پتگر برادر استاد جعفر نیز نقاش بود. استاد جعفر در سن ۲۶ سالگی نخستین نمایشگاه خود را برگزار كرد. آن نمایشگاه گروهی بود و عنوان نخست آن به جعفر پتگر اهدا شد. استاد جعفر پتگر دو كتاب به نام های «مرز های هنر و انسان» و «هنر و ابدیت» نوشته است. هشت اثر او در موزه هنر های معاصر وجود دارد. جعفر پتگر و برادرش علی اصغر پتگر از سال ۱۳۱۹ آموزشگاه هنر داشتند كه تا ۱۳۷۰ نیز این آموزشگاه فعال بود. جعفر پتگر گاهی برای مجله ها مقاله می نوشت و كاریكاتور می كشید.