روز فرخنده نيمه شعبان، ميلاد يگانه منجي عالم بشريت، در سال ۱۳۳۷ش نويدبخش تولد کودکي از تبار ياران حضرت بقية‌الله در خانواده‌اي متدين بود که نامش را به تبرک نام حضرت اباصالح (عج) مهدي نهادند: شهيد مهدي سليمان‌پور. مهدي کودکي فعال، زرنگ و باهوش و نسبت به تعاليم دين بسيار حساس بود. وي پس از اتمام دوران تحصيل، براي گذراندن خدمت سربازي عازم شهر مقدس مشهد شد. مهدي علاقه بسياري به کلام خدا داشت و به‏همين دليل، در پادگان براي سربازان کلاس تعليم قرآن تشکيل داده بود. پس از پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي، به خدمت کميته انقلاب اسلامي اصفهان درآمد و پس از مدتي به‏عنوان مربي تاکتيکي در پادگان غدير وابسته به سپاه پاسداران مشغول به‏کار شد. با شروع غائله کردستان، مهدي به‏همراه ياران هم‏رزمش به آن ديار شتافت و در کردستان مسئوليت فرماندهي سپاه سنندج را بر عهده گرفت. شجاعت و شهامت او مثال‏زدني بود وي اغلب شب‏ها در کوچه‌هاي خلوت شهر به گشت‌زني مي‏پرداخت و تعدادي از اشرار و ضد انقلاب را در همين گشت‌زني‌ها دستگير کرد. او اخلاق بسيار خوبي داشت و هرگز به نيروهاي خود خشم نمي‌گرفت و همين برخورد سبب مي‌شد که خيلي از نيروها را به خود جذب کند. مهدي معتقد بود که کارهاي فرهنگي و عمراني و هماهنگ با امور نظامي درکردستان لازم است و خود با وقار و صلابت مثال‏زدني و اخلاق نيکو در شرکت دادن برادران کُرد در اين حرکت و استقرار امنيت و ريشه‌کني فقر و محروميت در آن منطقه نقش مؤثري داشت. سرانجام اين سرباز عاشق حق که به‏هنگام جنگ تحميلي و عمليات شکست حصر آبادان - ثامن‌الائمه (ع) - به جنوب هجرت کرده بود، در نيمه‏شب پنجم مهرماه سال ۱۳۶۰ هجري شمسي در همين عمليات به آرزوي ديرين خود رسيد و سردار ۲۳ ساله سپاه اسلام مستانه جام وصال دوست را سر کشيد.