شهید زوریک مرادیان تنها فرزند پسر زوج زحمت‌کش «واهان» و «کاتاری» در هفتم تیرماه ‌۱۳۳۹ش در تهران چشم به جهان هستی گشود. در سال‌های تحصیل دوران ابتدایی در دبستان «ساهاکیان»، با این‌که به‌اتفاق والدین و چهار خواهر خویش: «دیانا»، «افیک»، «ژانت» و «روبینا» در یک اطاق زندگی می‌کرد، لیکن همیشه شاگرد اول بود. تحصیلات دوره راهنمایی و متوسطه را در دبیرستان ارامنه «کوشش داوتیان» ادامه داد، اما در عین ناباوری خویشاوندان و دوستان و با وجود قبولی در امتحانات اعزام به خارج، این جوان بااستعداد، سال آخر دبیرستان را ناتمام گذارده و داوطلبانه چند ماه پیش از شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به خدمت سربازی رفت. پس از طی سه ماه دوره آموزشی در شاهرود، به لشگر ‌۶۴ ارومیه منتقل شد. سرانجام بعد از هشت ماه خدمت و در حدود سه ماه پس از این‌که هم‌رزمانش با استفاده از باقی‌مانده پلو و چوب کبریت، برایش کیک آماده کرده و جشن تولد او را در سنگر برگزار کردند، بر اثر اصابت ترکش خمپاره و جراحت شدید، تقریباً ‌۱۹ روز بعد از شروع جنگ تحمیلی در تاریخ نوزدهم مهرماه ۱۳۵۹ هجری شمسی به خیل عظیم شهدای دوران هشت سال دفاع مقدس پیوست. وی اولین شهید نظامی ارمنی تاریخ جنگ تحمیلی عراق علیه ایران محسوب می‌شود. با شهادت «زوریک»، کوچه‌ای که وی در محله «حشمتیه» (سردارآباد) در آن ساکن بود، در سوگ فرو رفت. همسایگان مسلمان اطراف منزل خانواده مرادیان دسته‌دسته با گریه هم‌دردی خود را اعلام می‌کردند. آن‌ها، دو حجله نیز برای شهید مرادیان در سر کوچه قرار دادند. پیکر اولین شهید نظامی ارمنی، زوریک مرادیان، پس از انجام مراسم مذهبی در روز بیست‌ و چهارم مهر ‌۱۳۵۹ش در گورستان ارامنه (در جاده خراسان) در میان حزن و اندوه جمعیت کثیری به خاک سپرده شد.