شهید احمدرضا ربانی در سال ۱۳۴۳ش در خانواده‌ای روحانی دیده به جهان هستی گشود. تحصیلات ابتدایی را در یکی از مدارس مذهبی اصفهان گذراند و به‏‌دنبال اوج‌گیری مبارزات انقلابی، احمدرضا با این‏‌که نوجوانی بیش نبود، با الهام از تعالیم اسلامی که از خانواده‌اش آموخته بود، شروع به فعالیت کرد. بعد از پیروزی انقلاب شکوه‌مند اسلامی به عضویت کمیته مرکزی اصفهان درآمد و پس از چند ماه به تهران رفت و لباس سبز سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را بر تن نمود. در آنجا دوره‌های مختلف آموزش نظامی را در چند پادگان گذراند و پس از چند ماهی در پی فرمان امام (ره) برای سرکوبی ضد انقلابیون، به استان کردستان اعزام شد. او در شهرهای مختلف کردستان، همراه با دیگر برادران رزمنده به سرکوبی مهاجمین پرداخت و پس از چند ماه کوشش بی‌دریغ در منطقه کردستان به اصفهان بازگشت و در مدتی کوتاه به آموزش کاراته پرداخت. ربانی در اوایل تابستان سال ۱۳۵۹ش برای بار دوم عازم کردستان شد و در شهر دیوان‏‌دره که همواره مورد هجوم مهاجمین و گروهک‏‌های آمریکایی بود، به پاک‏‌سازی ضد انقلابیون پرداخت و یک‏‌بار نیز در راه سنندج - دیوان‏‌دره در تیررس دشمن قرار گرفت و از ناحیه سر به‏‌شدت مجروح و در بیمارستان بستری شد. احمدرضا در مهرماه سال ۱۳۵۹ش به شهر خود اصفهان بازگشت و بنا به فرمان امام خمینی (ره) مبنی بر آموزش‏‌های نظامی، مسئولیت بسیج چند مسجد از جمله مسجد جامع این شهر را بر عهده گرفت و شروع به آموزش نظامی کرد. با آغاز جنگ تحمیلی، او نیز عازم جبهه شد و در شهر آبادان به‏‌همراه برادران سپاه پاسداران زاهدان به ستیز با دشمن پرداخت. احمدرضا پس از ۲ سال مبارزه، در پی به هلاکت رساندن گروهی از بعثیان در تاریخ نهم آبان‏‌ماه سال ۱۳۵۹ هجری شمسی در سن شانزده سالگی در ذوالفقاریه آبادان شربت شیرین شهادت را نوشید.