مهدی سحابی نقاش، مجسمه‌ساز، نویسنده، عکاس و مترجم ایرانی بود. او در ایران بیش‌تر به‌خاطر ترجمه مجموعه «در جست‌وجوی زمان از دست رفته» نوشته مارسل پروست شناخته شده ‌است. مهدی سحابی در ۱۵ بهمن سال ۱۳۲۲ش در قزوین به‌دنیا آمد. وی پس از طی دوره دبیرستان در شهر تهران و ورود به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته نقاشی، با گذشت مدتی، تحصیل را نیمه‌کاره رها کرد. سحابی برای تحصیل در رشته کارگردانی سینما به ایتالیا عزیمت نموده و در فرهنگستان هنرهای زیبای رم مشغول به تحصیل می‌شود، اما پس از مدتی آن را نیز رها کرد. وی مدتی به روزنامه‌نگاری، بازیگری، عکاسی و کارهایی مشابه پرداخت و در آخر به سراغ ادبیات، نقاشی و ترجمه ادبی رفت. تسلط سحابی به زبان‌های ایتالیایی، فرانسه و انگلیسی سبب شده که نویسندگان متفاوتی را به ایرانیان معرفی کند. وی آثار متعددی را از زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و ایتالیایی به فارسی برگردانده که ترجمه رمان عظیم مارسل پروست (در جست‌وجوی زمان از دست رفته) بی‌گمان مهم‌ترین ترجمه اوست. سحابی - همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد - دوره نقاشی و کارگردانی را نیمه‌تمام نهاد و به روزنامه‌نگاری روی آورد. وی روزنامه‌نگار شدن خود را تصادفی می‌دانست. پرداختن به هنر نقاشی و برپایی چند دوره نمایشگاه در ایران و سایر کشورها با مضمون صورتک‌های متعدد انسانی از دیگر فعالیت‌های مهدی سحابی به‌شمار می‌رفت. از میان ترجمه‌های ادبی این مترجم پرکار می‌توان به این آثار اشاره کرد: «بارون درخت‌نشین» اثر ایتالو کالوینو، «مرگ قسطی» نوشته لویی فردینان سلین، «مرگ وزیرمختار» به قلم الکساندر گریبایدوف، «مونته‌ویدیو کوه خدا» نوشته آری دلوکا، «تربیت احساسات» اثر گوستاو فلوبر، «آب، بابا، ارباب» نوشته گاوینو لدا، «مون بزرگ» به قلم آلن فورنیه، «تقسیم» اثر پیرو کیارا، «جامعه‌شناسی هنر» به قلم ژان دووینیو و «مادام بواری» اثر گوستاو فلوبر. وی نویسندگی را نیز ‌آزمود و «ناگهان سیلاب»، «پیچک باغ کاغذی» و «خیابان مارگوتا شماره ۱۱۰» را نوشت. مهدی سحابی نقاش، مجسمه‌ساز، نویسنده، عکاس و مترجم معاصر ایرانی، سرانجام در تاریخ هجدهم آبان‌ماه سال ۱۳۸۸ هجری شمسی در سن شصت و پنج سالگی در پاریس بدرود حیات گفت.