شهید محمدرضا جوادبکان، روز سوم خردادماه سال ۱۳۴۶ش در دزفول چشم به جهان هستی گشود. کودکی را در دامان پرمهر و پاک خانواده‌ای متدین و متوسط گذراند و با معارف اسلامی آشنا شد و عشق شرکت در مجالس مذهبی در دلش جوانه زد. هفت بهار از عمرش گذشته بود که راهی عرصه علم و دانش شد. محمدرضا، دوران ابتدایی را با موفقیت به پایان رساند. در همین دوران بود که محمدرضای نوجوان با مبارزان راه حق و مجاهدین انقلابی آشنا شد و با وجود سن کم، فعالانه در فعالیت‌های انقلابی شرکت کرد. بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، محمدرضا به عضویت بسیج درآمد و شب‌ها را به نگهبانی در مساجد و روز‌ها را به کار و تحصیل می‌گذراند. به‏دنبال شروع تهاجم وحشیانه نیروهای رژیم بعثی به شهرهای میهن اسلامی، در تاریخ ۱۹ آذرماه ۱۳۶۰ش خانه پدری محمدرضا نیز هدف موشکباران خصمانه متجاوزان بعث قرار گرفت که منجر به شهادت پدر بزرگوارش شد. محمدرضا از این زمان به‏بعد، سرپرستی خانواده را بر عهده گرفت و در کنار رسیدگی به مادر و خواهران و برادرانش، به پاسداری در مسجد رکن‏الدین و بعد از آن در مسجد میثم پرداخت اما احساس وظیفه در قبال اسلام و ایران اسلامی، محمدرضای ۱۵ ساله را وادار کرد تا مردانه لباس رزم بپوشد و عازم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شود. محمدرضا جوادبکان، سرانجام در جریان عملیات محرم در منطقه شرهانی هدف گلوله از ناحیه گلو قرار گرفت و به یکی از بیمارستان‏های تهران منتقل شد و در آنجا شربت شهادت را نوشید. پانزدهم آذرماه سال ۱۳۶۱ هجری شمسی، روز عروج شهید محمدرضا جوادبکان به ملکوت اعلی بود.